Koninklijke Harmonie 's-Hertogenbosch
28 oktober 2019

Den Bosch is bevrijders uit Wales na 75 jaar nog steeds dankbaar en niet vergeten

Peter de Bruijn Bron: BD

BEVRIJDING 75 JAARDEN BOSCH – ,,Geen plek buiten Groot-Brittannië die zoveel voor mij betekent als Den Bosch”, zegt de 94-jarige Tony Pengelly. ,,Ik heb hier in 1944 heel veel meegemaakt. De dankbaarheid en erkenning van de Bosschenaren is geweldig; een verrijking van mijn leven.”

Bevrijders Pengelly en zijn militaire collega’s Owen Butcher, Bruce Combes en Alan King van de 53rd Welsh Infantery Division waren de afgelopen dagen eregast tijdens flink wat herdenkingen en feestelijkheden. ,,Ik heb nu een prachtige tijd beleefd in Den Bosch waar ik thuis veel aan terug zal denken”, aldus King (95). ,,Een held van deze stad? Ik weet het niet. Zo voelt het niet. Ik ben nu vooral dankbaar voor wat de inwoners van Den Bosch deze dagen voor ons hebben gedaan. Of we elkaar nog eens ontmoeten? Ik wil het graag, maar weet niet waar en ook niet wanneer zoals Vera Lynn in ‘We’ll meet again’ altijd zingt.”

Lach en een traan

Het was zondag een dag met een lach en een traan. ‘Een afvaardiging uit Den Bosch en de bevrijders uit Wales bezochten in de ochtend het Britse oorlogskerkhof in Uden. Daar liggen 103 van de 146 Britse militairen die voor de bevrijding van Den Bosch gesneuveld zijn.

,, Ik realiseer me dat ik hier sta omdat veel van mijn collega’s hun leven ook voor mij hebben gegeven”, aldus Pengelly. ,,Ik denk nog vaak aan hen.”

Gistermiddag werden de bevrijders op de Parade muzikaal uitgezwaaid met een Welsh slotakkoord en een gezamenlijk optreden van zangeres Wieneke Remmers met acht fanfares en harmonieën uit de gemeente Den Bosch.

,,Het ging lekker”, zegt Annemiek Sluijters die basklarinet speelt bij de Harmonie de Oude Post. ,,Ik heb absoluut genoten, ook van de ‘Beating Retreat’ van de militaire collega’s uit Wales. Een mooi einde aan 75 jaar bevrijding.”

Beating Retreat

De ‘Beating Retreat’, met de zogenaamde ‘Sunset-ceremony’ waarbij de vlaggen van Groot Brittannië en Nederland worden gestreken, staat symbool voor de militaire troepen die de stad weer verlaten.

Zaterdag was er nog volop militair materieel in de stad tijdens een parade van bijna vijftig voertuigen naar het herdenkingsmonument voor de bevrijders uit Wales en door het centrum van de stad.

,,Indrukwekkend en ontroerend”, zegt Rein Peters uit Bokhoven. Hij vervoert drie van de vier bevrijders in zijn commandantenwagen voor hoge officieren. ,,Een hele eer”, zegt hij. ,,Veel mensen zwaaien uitbundig langs de route. Den Bosch is de bevrijding zeker niet vergeten. De Britten worden er stil van. Ze zijn verrast dat het hier 75 jaar na dato nog zo leeft.”

Fresia’s

Na afloop van de parade krijgt het viertal een staande ovatie van het publiek op de tribune. Veel Bosschenaren schudden de mannen een hand of maken snel een selfie. Margot Woollon geeft fresia’s. ,,Ik wilde de bloemen op het gra van mijn moeder leggen, maar ik kwam op het idee om ze vandaag aan de bevrijders te overhandigen. Wij wonen in Engeland, maar Den Bosch betekent iets speciaals voor ons.”

Ze vervolgt: ,,Mijn ouders Anny en Gerard Blom, woonden in 1944 op de Frederik Hendriklaan. Ze vonden het geweldig dat ze weer vrij waren. Moeder vertelde dat de mensen huilden en het Wilhelmus op straat zongen. Ze hadden tijdens de bombardementen op Den Bosch zes dagen in een schuilkelder gezeten. Toen de stad niet meer onder vuur lag, deden hun oren pijn. Nee, niet van het lawaai, maar van de stilte.”

De Britse eregasten met burgemeester en wethouders tijdens een gezamenlijk optreden van acht fanfares en harmonieën op de Parade in Den Bosch

De Britse eregasten met burgemeester en wethouders tijdens een gezamenlijk optreden van acht fanfares en harmonieën op de Parade in Den Bosch © Peter De Bruijn

Actueel

Partners